رواق

رواج ابلیسک‌ها در قرون مدرن
نکته جالب توجّه در مورد ابلیسک‌ها این است که این نمادهای پاگانیسم هم‌‌اکنون رواج بسیاری یافته‌اند و در سه قرن گذشته صدها ابلیسک در نقاط مختلف جهان ساخته شده است. شاید بتوان این سازه شرک‌آلود را جزو معدود نمادهایی دانست که تا بدین حد در میادین و اماکن مختلف جهان مورد استفاده قرار می‌گیرند. نمونه‌های مختلف ابلیسک‌ها را می‌توان در کشورهایی چون «آمریکا»، «انگلستان»، «روسیه»، «ایتالیا»، «سوئد»، «فرانسه»، «اسکاتلند»، «ولز»، «رومانی»، «اروگوئه»، «ایرلند»، «پاکستان»، «سنگاپور»، «آرژانتین»، «نیوزیلند»، «ونزوئلا»، «برزیل»، «پورتوریکو»، «جمهوری دومنیکن»، «بولیوی»، «صربستان»، «کانادا»، «جاکارتا»، «کره شمالی»، «فیلیپین» و سرزمین اشغالی مشاهده نمود. مشهورترین ابلیسک دوران مدرن که در عین حال بزرگ‌ترین ابلیسک تاریخ نیز است، ابلیسک یادبود جرج واشینگتن، اوّلین رئیس‌جمهور آمریکا و از اعضای ارشد لژ‌های ماسونی، است که در قرن نوزدهم میلادی در آمریکا ساخته شد.
ابلیسک بوئنس‌آیرس که در سال 1936 م. ساخته شده و در سال 2005 م. بازسازی گردید.

اهمّیت ابلیسک در فرامانسونری و آیین شیطان‌پرستی
همان‌گونه که قبلاً نیز  اشاره شد، نفس ازیریس، باع به نام بانبجِت خوانده می‌شد و این باع بود که حیثیت و شخصیّت و قدرت را برای ازیریس به همراه داشت و نماد بانبجت نیز قوچ بود و این دلیلی بود برای پرستش این حیوان توسط عدّه‌ای از مردم، مخصوصاً در شهر «مندیز» در زمان باستان و قوچ مندیز یا همان بانبجت، سپس تبدیل به بفومت (Baphomet) شد و بفومت مورد پرستش فرقه‌هایی از فراماسونری مانند شوالیه‌های معبد (Knights Templar) که در جنگ‌های صلیبی نقش ویژه‌ای داشتند، قرار گرفت. هم اینک بفومت مورد استفاده فرقه کابالا (Kabbalah) از فرقه‌های عرفان یهودی و فراماسونری است. بفومت یک بز است با نماد ستاره پنج ‌ضلعی (البتّه دقّت گردد که ستاره پنج ضلعی در پرچم برخی دول اسلامی، تمایز آشکاری با این ستاره دارد و صورت واژگون آن است) بر روی پیشانی که علامت کنونی شیطان‌پرستان و فراماسون‌ها می‌باشد. بفومت در نگاه کابالیستی در یک دست مرد و در یک دست زن است، هر دو دستش علامت هرمتیسم (Hermetecism) که یک دست به سمت ماه سفید (Geburah) و دست دیگر به سمت پایین به سمت ماه سیاه (Chesed) است که این علامت نشان دهنده متعادل بودن رحمت و عدالت است. در بین دو شاخ بز بفومت یک شعله هوش (Intelligence) است. در محلّ آلت تناسلی بفومت یک میله وجود دارد که نشانه «زندگی بی‌پایان» آن (که نمادش ابلیسک می‌باشد) است و پستان‌های آن به اومانیسم تعبیر شده است.

بفومت، خدای شیطان‌پرستان
همان‌گونه که قبلاً نیز گفته شد، این معماری هم اینک در سراسر اروپا و آمریکا در بسیاری از میادین اصلی شهرها به چشم می‌خورد. این موضوع در قرن 19 م. توسط فراماسون‌ها محقّق شد. بدین ترتیب ابلیسک نمادی شد، از قدرت عظیم فراماسونری در این قرن و این موضوع نشان دهنده عشق شدید و پنهانی فراماسون‌ها به این نماد شیطانی است. فراماسون‌ها علاقه بسیاری نیز به ازیریس و افسانه آن دارند. در این افسانه آمده است، ازیریس پادشاه مصر با خواهرش آسیس (Isis) ازدواج می‌کند. برادر ازیریس، سِت (Set)، برای به چنگ آوردن پادشاهی تصمیم به قتل برادر خود می‌گیرد، ست، ازیریس را فریفت تا در صندوق طلایی پنهان شود؛ ولی بلافاصله درب صندوق را قفل می‌کند و آن را در «رودخانه نیل» می‌اندازد. صندوق به شهر «بایبلوس» (Byblos) در «سوریه» کنونی می‌رسد و در حالی که حاوی بدن مرده ازیریس بود، کنار یک درخت اقاقیا توقّف می‌کند. آسیس به توطئه ست پی می‌برد و برای یافتن شوهر خود راهی می‌شود. آسیس خوابی می‌بیند، مبنی بر اینکه می‌تواند شوهر خود را در بایبلوس بیابد. آسیس بدن شوهر خود را می‌یابد و به مصر باز می‌گرداند؛ ولی ست بدن ازیریس را می‌دزدد و آن را مثله می‌کند (به 14 قسمت تقسیم می‌کند) و هر قسمت را به گوشه‌ای از مصر می‌فرستد؛ زیرا می‌ترسید ازیریس دوباره زنده شود. آسیس دوباره برای پیدا کردن قطعات بدن شوهرش به راه می‌افتد و تنها در یافتن یک قطعه ناموفّق است، او هر 13 قطعه یافته شده را به خاک می‌سپارد. پسر ازیریس، هوروس (Horus) انتقام پدر خود را گرفته و عموی خود را می‌کشد. پسر دیگر ازیریس به نام آنوبیس (Anubis) پدر خود را زنده می‌کند و اینک ازیریس به عنوان خدای مردگان شناخته می‌شود. تنها تکّه‌ای از بدن ازیریس که یافت نشد، «آلت تناسلی» او بود که «ست» آن را در نیل انداخته بود و ماهی‌ها آن را بلعیده بودند. به خاطر این موضوع آسیس آلت تناسلی مصنوعی ساخته بود و در مصر فرقه ججای برای پرستش آن ایجاد شده بود. عدّه‌ای معتقدند که ابلیسک نمادی از همان بنایی است که آسیس آن را ساخته است.
خدای ازیریس، خدای مردگان و جهان زیرزمینی، خدای محبوب فراماسون‌ها

نماد شیطان در مرکز مسیحیّت جهان
ابلیسک‌ها بعد از سقوط امپراتوری روم تا رنسانس دیگر مطرح نشدند. مهم‌ترین ابلیسک در روم (که مشهور به پایتخت ابلیسک‌ها است) در واتیکان مرکز مسیحیان کاتولیک جهان قرار دارد، بنایی به ارتفاع 5/25 متر که در سال 37 میلادی از مصر به این شهر منتقل شد، بعدها پاپ سیکستاس پنجم (Sixtus V) تصمیم به نصب این ابلیسک در میدان «سنت پیتر» (Saint Peter) روبه‌روی کلیسایی به همین نام گرفت. پاپ در نظر داشت ابلیسک را به واسطه نصب صلیب بر روی هرم آن در تمام «رم» نمادی از تقدّس بکند و آنها را در مقابل تمام کلیساهای مهم شهر قرار بدهد تا وسیله‌ای برای ترویج مسیحیّت برای زائران این شهر باشد. پاپ سیکستاس پنجم، قبل از نصب ابلیسک در میدان سنت پیتر، ابلیسکی چوبی به جای آن قرار داد تا مراسم جن‌گیری از ابلیسک اصلی به پایان برسد و نصب آن در سال 1586 م.
با به کارگیری 1000 مرد و 140 اسب خاتمه یافت.
اربابان کلیسا برای توجیه قرار گرفتن ابلیسک در میدان یاد شده، چنین می‌گویند:
برای کافران ، ستون هرمی شکل سنگی یک نماد خورشیدی است که نماینده یک جریان حیاتی بین آسمان و زمین، راهی برای برقراری ارتباط الهی بود. به عنوان یک اثر تاریخی بت پرست در بزرگ‌ترین میدان مسیحی، آن را نمادی از انسانیت رسیدن به مسیح است. البتّه این ابلیسک نقش یک ساعت خورشیدی را نیز ایفا می‌کند و بنا به گفته پاپ بندیکت شانزدهم:
آن ساعت آفتابی غول پیکر برای کمک به دلیل نشان کردن نماز همیشگی خود و روز مقدّس در طول سال است.

نماد شیطان در پایتخت مسیحیّت
انتقال دیگر ابلیسک‌ها توسط فراماسون‌ها
در قرن نوزدهم میلادی فراماسون‌ها ابلیسک را به عنوان تنها بنای یادبود ازیریس در معماری بسیاری از شهرهای تمدّن غرب وارد کردند، این موضوع در زمان غارت مصر توسط ناپلئون به اوج خود رسید. «پاریس» اوّلین شهر در تمدّن مغرب زمین بود که این معماری را درون خود جای داد. در سال 1830 م. محمّدعلی، نایب السلطنه مصر به پادشاه فرانسه ابلیسکی هدیه داد که اینک در «میدان کنکورد» (Place de la Concorde) در پاریس وجود دارد. این میدان در انقلاب فرانسه به نام «میدان انقلاب» خوانده می‌شد و محلّی بود که انقلابیون سرِ اشراف و کشیشان را به گیوتین می‌سپردند.
حکّاکی‌های روی این ابلیسک تعریف و تمجید از فرعون مصر است. در سال 1998 م. به دستور رئیس جمهور فرانسه، ژاک شیراک هرم رأسی بنای ابلیسک را طلاکوبی کرد. در سال 1875 م.
ژنرال جیمز الکساندر (Sir James Alexander) تصمیم به انتقال یک ابلیسک به «لندن» گرفت، دکتر اراسموس ویلسون (Erasmus Wilson) از فراماسون‌های معروف بود که هزینه انتقال و نصب ابلیسک را تقبّل کرد. این ابلیسک توسط دو مهندس فراماسون به نام‌های دیکسون (Dixon) و استیفنسون (Stephenson) نصب شد. در سال 1878 م. کنار رودخانه تایمز (Thames) در لندن این ابلیسک نصب شد و به دلیل زحمت فراوان این جابه‌جایی و نصب به دکتر ویلسن لقب شوالیه اعطا شد. این ابلیسک به سوزن کلئوپاترا (Cleopatra’s Needle) معروف است. همان‌طور که ذکر شد، ابلیسک‌ها در مصر باستان به صورت دوقلو در دروازه معابد به کار می‌رفت، جفت ابلیسک لندن توسط فراماسون‌ها به «نیویورک» منتقل شد و در پارک مرکزی شهر (Central Park) کنار «موزه متروپلیتن» (Metropolitan) در سال 1881 م. نصب شد. هزینه این نقل و انتقال بر عهده سرمایه‌دار و فراماسونر معروف ویلیام وندربیلت (William Vanderbilt) بود. در مراسم افتتاحیه پس از نصب این ابلیسک ارکستر 9000 نفره فراماسونرها برنامه اجرا کردند و جسی آنتونی استاد اعظم، (Grand Master) فراماسونری نیویورک در این مراسم سخنرانی کرد. در این سخنرانی آمده است مصر زادگاه علم (Science)، نجوم، ادبیات و هنر است و ما فراماسونرها باید به دنبال اصول خود در مصر باستان باشیم و آن اصول را احیا کنیم.

بزرگ‌ترین ابلیسک جهان چگونه به وجود آمد؟
البتّه در همین قرن، نقشه یک ابلیسک عظیم در حال اجرا بود. از سال 1848 م. در شهر «واشینگتن» پایتخت ایالات متّحده آمریکا اجرای این نقشه آغاز شد و این ابلیسک به یادبود جرج واشینگتن اوّلین رئیس جمهور آمریکا که از فراماسونرها بود، «یادبود واشینگتن» (Washington Monument) نام گرفت.
در تشییع جنازه جرج واشینگتن در سال 1799 م.
که طبق آداب و رسوم فراماسونری برگزار شد، هر فراماسونر یک شاخه درخت اقاقیا به روی تابوت واشینگتن می‌گذاشت که این سمبلی بود از بازگشت و زنده شدن ازیریس به امید زنده ماندن ابدی واشینگتن. در 1885 م. در سال‌روز تولّد جرج واشینگتن این ابلیسک افتتاح شد. در سخنرانی این مراسم یک فراماسونر مهم گفت:
ما سازندگان جامعه انسانی هستیم و سنگ‌های این بنا مردان زنده‌ای هستند که ذهن‌هایشان با عشق الهی روشن شده است و قلب‌هایشان با یافتن این عشق پاک می‌درخشد و نفس‌هایشان امیدوار به زندگی ابدی مثل ازیریس است.
وزن این بنا به 81000 تن و ارتفاع آن به 555 متر می‌رسد. در حال حاضر این ابلیسک بزرگ‌ترین و بلندترین ابلیسک جهان می‌باشد. این بنا از کاخ سفید و کنگره آمریکا کاملاً دیده می‌شود. از زمان رونالد ریگان (Ronald Reagan) تمامی مراسم سوگندهای رئیس جمهوران در پای این بنا برگزار می‌شود. ساخت این بنا 000/000/300 دلار هزینه برداشت و وزن هرم رأسی آن 300/3 پوند است. ابلیسک واشینگتن به فاصله 900 متری غرب کنگره و 900 متری جنوب خانه اصلی فراماسونری است.
در زلزله‌ای که اخیراً در شهر واشینگتن رخ داد آسیب‌هایی به این نماد شیطانی وارد آمد. بنا بر گزارش‌های منتشره، دولت آمریکا از چندین گروه مهندسی دعوت کرده است تا نسبت به تعمیر هر چه سریع‌تر این ابلیسک و مقاوم نمودن آن در برابر آسیب‌‌های احتمالی آتی تلاش نمایند.

حذف نماد شیطان از مراسم رمی جمرات در جایگزینی آن با یک دیوار
طیّ سالیان متمادی، حجّاج خانه خدا در مراسم رمی جمرات به سوی ستونی شبیه به ابلیسک سنگ می‌انداختند تا بدین ترتیب از شیطان برائت جسته و این رانده شده از ملکوت خدا را از دل‌های خود نیز برانند. در سال‌های اخیر و طیّ تصمیم آل سعود به بازسازی «مکّه»، علاوه بر تخریب‌هایی که در بافت تاریخی «کعبه» روی داد و نیز ساخت و سازهای مشکوکی که پیرامون اطراف «مسجدالحرام» انجام گرفتند، سه ستون شیطان نیز با یک دیوار جایگزین گردید. طرّاحی دیوار مراسم رمی جمرات بر عهده یک معمار صهیونیست به نام نورمن فاستر (Norman Foster) بود که طرّاحی و احداث تعداد زیادی ابلیسک را بر عهده داشته است. آیا این کار با هدف حذف ستون ابلیسک مانند شیطان از سنگ‌های حجّاج انجام گرفته است؟

سایت برگرفته از سایت مشرق