رواق

این دغدغه‌ها باعث شده بعضی سازندگان موسیقی از کار در این حوزه منصرف شوند؛ امّا هستند بزرگانی که نامشان را در این حوزه هم ثبت کردند. افرادی مثل هانس زیمر (Hans zimmer) و استودیوی ریموت کنترل (Remot control) با همراهی شاگردان و دستیارانش به تولید موسیقی برای آثار هنری و به خصوص بازی‌های ویدئویی می‌پردازند.

موزیسین ایرانی هالیوود، رامین جوادی  هم در این استودیو فعالیت می‌کند و تا به حال برای بازی های مختلفی از جمله بازیِ مدال افتخار(Medall of honor) موسیقی ساخته است.

امّا قسمتِ دیگری که به آن اشاره شد، بازی‌های با محوریت موسیقی است. بازی‌هایی که باید با آلات و ادوات موسیقی به آن‌ها پرداخت. این وسایل اکثراً وسایلی شبیه سازی شده‌اند، امّا اخیراً بازی‌ای از سوی شرکت یوبی‌سافت هم عرضه شد که با وصل کردن گیتار الکتریک واقعی به کنسول‌ها توانایی خواهیم داشت، به طور واقعی به بازی بپردازیم، و همانند شعار تبلیغاتی بازی "نواختن گیتار را یاد بگیرید". در این حوزه دو بازی شاخص، با نام‌های "قهرمان گیتار"(Guitar Hero) و “گروه راک”(Rock Band) پر طرفدار و شناخته شده هستند.

هر دو شرکت یعنی "اکتیویژن"(Activision) و "الکترونیک آرتز"(Electronic Arts) این دو بازی را طی سال‌های مختلف و برای تمامی کنسول‌ها عرضه کرده‌اند؛ که شماره سوم از بازی‌ِ قهرمان گیتار، یعنی "قهرمان گیتار 3: افسانه‌ی راک" توانست یکی از پرفروش‌ترین بازی‌های دهه نام بگیرد. چیزی که در فیلم‌های هالیوودی هم بسیار دیده شد، و شاید تبلیغ شد.

سری گروه راک، پس از موفقیت قهرمان گیتار ساخته شد. نکته‌ی جالب در مورد هر دو بازی، همکاری با گروه‌ها و خواننده‌های معروف و شناخته‌شده است. آن‌ها در بعضی نسخه‌های بازی حتّی نام گروه خاصی را به عنوانشان اضافه می‌کنند و از همان شخصیت‌ها برای طراحی و ساخت در استودیو‌ها استفاده می‌کنند. مثل متالیکا(Metalica)، آئرواسمیت(Aerosmith) و یا بازسازی تمامی کنسرت‌ها و آلبوم‌های ضبط شده‌ی گروه معروف انگلیسی، گروه بیتلز(Beatles) و ... . همراه بازی‌های این دو سری، گیتار، برد، درام و میکروفون خوانندگی هم عرضه می‌شود.

دیگر بازی هم خانواده، بازی قهرمان “دی‌جی”(DJ Hero) است، از شرکت اکتیویژن. این بازی شبیه ساز، دی‌جی‌هاست، که به همراه میز دی‌جی‌ (Turn table)، عرضه می‌شود. علاوه بر این‌ها بسیاری بازی عرضه می‌شود که بیشتر برای وسایل تعاملی کنسول‌های بازی و به خصوص برای کینکتِ مایکروسافت، طراحی شده است.

بازی‌های موسیقی محور به شدّت در این صنعت طرفدار دارند و یکی از پر طرفدارترین شبیه ساز‌ها محسوب می‌شوند. بازی‌هایی که جز رواج موسیقی، حرکات موزون، فساد و ... چیزی ندارند. رواج موسیقی را از آن جهت گفتم که فرزندان موزیسین‌های معروف هم امروزه از این بازی‌ها موسیقی را شروع کرده و به آن علاقه‌مند می‌شوند. این اتفاق می‌تواند، برای افراد دیگر که شاید از دیگر اقشار جامعه هم باشند بیفتد؛ و این یعنی ذائقه سازی!

بر هم نهیِ‌ خانواده‌ی هنر
«میلاد رهجو»

مجله فرهنگی رویکرد